نامزدی ازدیدگاه اسلام

نامزدی از منظر اسلام: از منظر فقه شیعه تاسیسی نامزدی،جایگاه شرعی ندارد.در حقوق اسلام همیشه تصور شده که بین دو نفر زن و مرد یا رابطه زوجیت برقرار است و یا خیر.اگر این رابطه موجود باشد ،این دو نسبت به یکدیگر زوج و زوجه شرعی محسوب می گردند و تمامی آثار ازدواج از جمله بهره وری جنسی نیز به طور مشروع از یکدیگر ممکن میشود و اگر صیغه عقد شرعی به طور صحیح بین دو نفر ادا نشود ،این دو نسبت به همدیگر بیگانه محض بوده و هیچ اثری از آثار ازدواج بین آنها پدید نمی آید و هر گونه رابطه جنسی قبل از اجرای صیغه نکاح غیر مشروع است. با این حساب،اسلام بر خلاف مسیحیت با وجود هر گونه برزخی بین عدم ازدواج و ازدواج یا بین ازدواج و طلاق مخالف است. چراکه در حقوق مسیحیت بین مرحله قبل از ازدواج و ازدواج،برزخی تحت عنوان نامزدی وجود دارد و از آن طرف بین ازدواج و طلاق نیز برزخی به نام تفریق جسمانی فاصله می اندازد. اما در اسلام با هرگونه وضعیت بینابین که تکلیف رابطه زناشویی را مورد تردید قرار دهد و حقوق و تکالیف را مشخصاً بار ننماید مخالفت شده است، با این وجود در حقوق ایران در ماده 1035 قانون مدنی مبحث نامزدی با تعبیر وعده ازدواج از مواد 1302و1279 قانون مدنی آلمان و مواد 90تا 94 قانون مدنی سویس پذیرفته شده است. مطابق ماده مذکور وعده ازدواج (نامزدی)ایجاد علقه زوجیت نمی کند اگرچه تمام یا قسمتی از مهریه که بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر گردیده پرداخت شده باشد.