جهاد و شهادت شجاعت از اوصاف پسندیده انسان است که بین ترس و تهور قرار دارد.ترس حذر بى جا و گریز از مسؤولیت و خطر است که انسان ضعیف النفس به آن گرفتار مىباشد.تهور رعایت مسائل امنیتى نکردن و بى باکانه خود را به خطر افکندن است.همانگونه که ترس بىجا انسان را زمین گیر نموده و باعث مىشود که از تعالى و رشد محروم بماند.تهور نیز موجب نابودى و هدر رفتن نیرو و جان و مال بدون نتیجه مطلوب مىگردد.
با توضیح این دو نکته مفهوم شجاعتبهتر آشکار مىگردد،که شجاعت عبارت است از روحیهاى که انسان در موارد خطر،به استقبال خطر برود و با روحیه خطر پذیرى ارزشهاى الهى و انسانى را جلوه گر نماید.بدین سان معلوم مىشود که در بهرهورى از شجاعت افزون بر روحیه سلحشورى و خطر پذیرى،باید بهرهورى از این روحیه در تبلور ارزشها سویه گیرد.تنها وجود روحیه شجاع و جسور ارزش و تعالى نیست.بلکه اگر کسى از این روحیه صحیح بهرهورى نمود ستایش دارد.بر این اساس گر چه بسیارى از افراد شجاع و جسورند،لیکن چون از این نعمت در جهت قتل و غارت وایجاد ارعاب بین دیگران بهرهورند،شجاعت آنان نه تنها ارزش نمىتواند باشد،بلکه نوع این مسائل ضد ارزشاند.