یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحدة و خلق منها زوجها و بث منهما رجالا کثیرا و نساء و اتقوا الله الذی تسالون به و الارحام ان الله کان علیکم رقیبا : سوره ی نساء، 1.
اى مردم از پروردگارتان که شما را از نفس واحده آفریده وجفتش را نیز از او آفرید واز آن دو مردان وزنان بسیارى پراکنده پروا دارید، واز خدایى که به نام او از همدیگر درخواست مىکنید پروا کنید، وخویشاوندان رافراموش نکنید که خدا همواره بر شما نگهبان است. منظور از نفس در این کریمه همانا گوهر وذات واصل و واقعیت عینى شىء است. ومراد از آن، روح، جان، روان ومانند آن نیست. پس مراد از نفس همانا ذات و واقعیت عینى است. بنابر مبناى فوق مفاد آیه مزبور اولا این است که همه انسانها از هر صنف، -خواه زن خواه مرد زیرا کلمه ناس شامل همگان مىشود از یک ذات وگوهر خلق شدهاند ومبدا قابلى آفرینش همه افراد یک چیز است، وثانیا اولین زن که همسر اولین مرد است او هم از همان ذات وگوهر عینى آفریده شده، نه از گوهر دیگر ونه فرع بر مرد وزائد بر او وطفیلى وى، بلکه خداوند اولین زن را از همان ذات واصلى آفریده است که همه مردها وزنها را از همان اصل خلق کرده است. آنگاه به کیفیت تکثیر نسل اشاره مىشود که از حوصله این مقالت که رسالتى جز مقدمه یک کتاب را ندارد بیرون است
هو الذی خلقکم من نفس واحدة و جعل منها زوجها... سوره ی اعراف، 189.
اوست که شما را از نفس واحدى آفرید، و جفت وى را از آن پدید آورد.
و از آیه: خلقکم من نفس واحدة ثم جعل منها زوجها... سوره ی زمر،6.
آفرید شما را از نفس واحد سپس جفت وى را از آن پدید آورد.
مفاد آیههاى ناظر به اصل آفرینش همانا وحدت مبدا قابلى خلقت همه مردان وزنان ونیز اولین مرد واولین زن که نسل کنونى به آنها منتهى مىشوند، خواهد بود.
- ۹۱/۱۰/۰۳