دلیل نهى از اختلاط زن و مرد و وجوب حجاب براى زنان

اسلام با ایجاب حجاب بر زنان باب زناى در غیر محارم را نیز سد نمود، و از اختلاط زنان با مردان اجنبى جلوگیرى کرد، و اگر این دو حکم نبود، صرف نهى از زنا هیچ سودى نمى بخشید، و نمى توانست بین مردان و زنان و بین عمل شنیع زنا حائل شود.زیرا آن زنى که ممکن است چشم مرد به او طمع ببندد یا شوهردار است ، که اسلام به کلى ازدواج با او را تحریم نموده است ، و یا یکى از آن چهارده طایفه است که یک فرد مسلمان براى همیشه به یکبار، از کام گرفتن با یکى از آنها نومید است ، و اسلام پیروان خود را بر این دو قسم حرمت تربیت کرده ، و به چنین اعتقادى معتقد ساخته ، به طورى که هرگز هوس آن را نمى کنند، و تصورش را هم به خاطر نمى آورند. مصدّق این جریان وضعى است که ما امروز از امم غربى مشاهده مى کنیم ، که به دین مسیحیت هستند و معتقدند به اینکه زنا حرام و تعدد زوجات جرمى نزدیک به زنا است ، و در عین حال اختلاط زن و مرد را امرى مباح و پیش پا افتاده مى دانند،و کار ایشان به جایى رسیده که آنچنان فحشا در بین آنان گسترش یافته که حتى در بین هزار نفر یک نفر از این درد خانمانسوز سالم یافت نمى شود، و در هزار نفر از مردان آنان یک نفر پیدا نمى شود که یقین داشته باشد فلان پسرش از نطفه خودش است ، و چیزى نمى گذرد که مى بینیم این بیمارى شدت مى یابد و مردان با محارم خود یعنى خواهران و دختران و مادران و سپس به پسران تجاوز مى کنند، سپس به جوانان و مردان سرایت مى کند، و... و سپس ، کار به جایى مى رسد که طایفه زنان که خداى سبحان آنان را آفرید تا آرامش بخش بشر باشند و نعمتى باشند تا نسل بشر به وسیله آنها حفظ و زندگى او لذت بخش گردد، به صورت دامى درآید که سیاستمداران با این دام به اغراض سیاسى و اقتصادى و اجتماعى خود نائل گردند، و وسیله اى شوند که با آن به هر هدف نامشروع برسند هدفهایى که هم زندگى اجتماعى را تباه مى کند، و هم زندگى فردى را تا آنجا که امروز مى بینیم زندگى بشر به صورت مشتى آرزوهاى خیالى درآمده و لهو و لعب به تمام معناى کلمه شده است ، و وصله جامه پاره از خود جامه بیشتر گشته است .این بود آن پایه و اساسى که اسلام تحریم محرمات مطلق و مشروط از نکاح را بر آن پى نهاده ، و از زنان تنها ازدواج با محصنات را اجازه داده است .و به طورى که توجه فرمودید تاءثیر این حکم در جلوگیرى از گسترش زنا و راه یافتن آن در مجتمع خانوادگى کمتر از تاءثیر حکم حجاب در منع از پیدایش زنا و گسترش فساد در مجتمع مدنى نیست .در سابق نیز به این حکمت اشاره کردیم و گفتیم : آیه شریفه (و ربائبکم اللاتى فى حجورکم ) از اشاره به این حکمت خالى نیست ، و ممکن هم هست اشاره به این حکمت را از جمله اى که در آخر آیات آمده است و فرموده (یرید اللّه ان یخفف عنکم ، و خلق الانسان ضعیفا) استفاده کرد، چون تحریم این اصناف چهارده گانه از ناحیه خداى سبحان از آنجا که تحریمى است قطعى ، و بدون شرط، و مسلمانان براى همیشه ماءیوس از کام گیرى از آنان شده اند، در حقیقت بار سنگین خویشتن دارى در برابر عشق و میل شهوانى و کام گیرى از آنان از دوششان افتاده ، چون همه این خواهش هاى تند و ملایم در صورت امکان تحقق آن است وقتى امکانش ‍ به وسیله شارع از بین رفته دیگر خواهشش نیز در دل نمى آید.آرى انسان به حکم اینکه ضعیف خلق شده نمى تواند در برابر خواهش هاى نفسى و دواعى شهوانى آن طاقت بیاورد، خداى تعالى هم فرموده : که (ان کید کن عظیم )و این از ناگوارترین و دشوارترین صبرها است ، که انسان یک عمر در خلوت و جلوت با یک زن یا دو زن و یا بیشتر نشست و برخاست داشته باشد و شب و روز با او باشد، و چشم و گوشش پر از اشارات لطیف و شیرینى حرکات او باشد، و آنگاه بخواهد در برابر وسوسه هاى درونى خود و هوسى که به آن زنان دارد صبر کند، و دعوت شهوانى نفس خود را اجابت نکند، با اینکه گفته اند حاجت انسان در زندگى دو چیز است : غذا و نکاح ، و بقیه حوایجش همه براى تاءمین این دو حاجت است ، و گویا به همین نکته اشاره فرموده است رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله ) که فرمود: (هر کس ازدواج کند نصف دین خود را حفظ کرده ، از خدا بترسد در نصف دیگرش ).