تاثیرات دعا

تاثیرات دعا دعا ارتباط دل و عقل انسان با خداوند است که هر چیز را به نیکوترین وجه خلق نمود و به انسان امر کرد: «ادعونی استجب لکم، بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را» توسل به ائمه اطهار(علیه السلام) و دعا کردن و واسطه قرار دادن آن ها در پیشگاه حق تعالی که خداوند متعال برای بندگان خاص خود احترام خاصی قائل است. زیارت هم برای توسل به درگاه ائمه اطهار(ع) تقاضای شفاعت این پیشوایان معصوم(ع) از ما نزد خداوند است و خود نوعی دعا است و این نوع دعا درخواست از خداوند با شفیع قرار دادن از بهترین بندگانش و تقاضا بصورت غیرمستقیم و با واسطه است. خواندن قرآن و دعا و عبادت اثرات معنوی فراوانی در زندگی می گذارد هنگامی که فضای خانه با عطر معنویت قرآن معطر می شود، زندگی رنگی معنوی به خود می گیرد و در رویارویی با مشکلات و افراد، نگاهمان متفاوت می گردد. ناامیدی و یأس و شتابزدگی جای خود را به امید و بردباری و صبر می دهد و در جامعه فردی موفق و نرم خو می شویم. قرآن کریم استوارترین و امن ترین پناهگاه است و خواندن قرآن و عمل به آن باعث فزونی برکات در مادیات و معنویات انسان می شود. شیطان از خانه ای که قرآن تلاوت می شود می گریزد و در آن خانه بوی پر و بال ملائک خواهد پیچید. تلاوت قرآن و دعا کردن از اعمالی هستند که هم خداوند متعال در قرآن و هم حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) و ائمه معصوم (علیهم السلام) در خصوص آن سفارش کرده اند. رسول اکرم(ص) فرموده اند: دعا حربۀ مومن است برای دفع شیطان و ستون دین است که بهترین دعا «الحمدالله» است، زیرا ثناگویی انسان به خداوند است. حقیقت دعا توجه به خداوند و طلب رحمت و عنایت اوست که در سرشت هر مخلوقی نهفته است و رشتۀ وجود همه انسان ها به ذات بی نیاز او پیوسته است. دین بر پایه عبادت استوار است در این حدیث از حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) آمده است که (الدعا مخ العباده) یعنی دعا مغز عبادت است . دعاست که نزدیک ترین و بهترین راه به سوی خداوند است». خداوند در سوره بقره آیه 186 می فرماید: «و چون بندگان من از دوری و نزدیکی من از تو پرسند بدانند که من به آنها نزدیک خواهم بود و هر کس مرا خواند دعای او را اجابت کنم و دعوت مرا و پیامبران را بپذیرند تا به سعادت راه یابند». امام رضا(ع) فرمودند: «دعا از نیزه کارگرتر است و دعا قضا را برمی گرداند، هر چند از آسمان نازل شده باشد و محکم شده باشد و دعا کلید همه رحمت هاست» در زمان دعا و انس با خداوند است که نور معرفت معشوق بر دل عاشق متجلی می شود و غایت هستی، عینیت می یابد و تنها در مقام خلوت دعا و زمزمه های عاشقانه و مویه های بی ریا است که حقیقت روشن می شود و غایت هستی که تحقق جمال و جلال انسانیت است متجلی می شود و تنها در چنین مقامی است که انسان وابستگی و تعلق به غیر از حق را به خود زشت می بیند. مقام دعا مقام احیای عقل و مبارزه با نفس و حضور یافتن در مقابل معشوق است. امام رضا(ع) می فرمایند: «به بندگی خداوند افتخار می کنم و از برجسته ترین فضایل امام رضا(ع) تسلیم محض در مقابل خداوند تبارک و تعالی است». اگر دل خود را مشغول عبادت و یاد خدا را همواره مدنظر داشته باشیم در تمام مراحل زندگی از وسوسه های شیطانی بدور خواهیم بود. اگر لحظه ای از یاد خداوند غافل باشیم در آن دم شیطان با وسوسه اش در آن لحظه حضور پیدا می کند و این خاص بندگان خداوند است.خداوند در قرآن سوره مبارکه زخرف آیه 36 می فرماید: «هر که از یاد خداوند رحمان باز می ماند برانگیزنیم شیطان را که قرین و همنشین او باشد». انسان در مقام بندگی به وسیله راز و نیایش و ابراز نیاز با سرچشمه حیات و خالق جهان هستی، برای دستیابی به درجات بالاتر از زندگی مادی و معنوی خود از دعا و عبادت(بندگی) بهره می برد. یاد خداوند و ذکر او به صورت پیوسته آثار و برکات فراوانی دارد و زندگی مادی و معنوی انسان، حتی بر روی ذریه او اثر خواهد گذاشت. یکی از برترین عبادتهای خالق هستی نماز است که به عنوان ستون دین بیان شده است و در نماز حالاتی از جمله سجده وجود دارد که در آن لحظه یعنی سجده انسان تسلیم محض خداوند تبارک و تعالی است و سجده یکی از برترین حالات انسان در مقابل خالق جهان است و نماز بلندترین فریاد روزگار است که همواره بوده و خداوند انسان را به اقامه آن در هر صورت ممکن مکلف نموده است و نماز آثار و برکات فراوانی دارد و پس از پایان نماز، خواندن دعا با ذکر صلوات در اول دعا و آخر دعا تأکید شده است.