ذکر و یاد خدا در روایات معصومین(ع)
خداى تعالى فرمود:
هرگاه به دل بنده‌اى سر زنم و ببینم که یاد من بر آن چیره گشته است، اداره و تربیت او را خود به‌عهده گیرم و هم‌نشین و هم‌سخن و هم‌دم او شوم. بحارالانوار/93/162
بنده‌ام! اگر مرا در تنهایى یاد کنى تو را در تنهایى یاد کنم و اگر در میان جماعتى یادم کنى تو را در میان جماعتى بهتر و فراوان‌تر از جمع تو، یاد کنم. کنزالعمال/1797
پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم:
بر شما باد به یاد خدا، زیرا یاد خدا شفاست و بپرهیزید از یاد مردم، زیرا آن درد و بیمارى است. تنبیه‌الخواطر/1/8
هر لحظه‌اى که بر فرزند آدم بگذرد و در آن به یاد خدا نباشد، در روز رستاخیز براى آن لحظه افسوس خورد. کنزالعمال/9/18
محبوب‌ترین کارها نزد خداوند تسبیح سخن است... عرض شد: تسبیح سخن چیست؟ فرمود: این‌که عده‌اى مشغول صحبت کردن باشند و انسان تسبیح خدا گوید. کنزالعمال/44060
هیچ‌چیزى را بر یاد خدا ترجیح مده، چه او مى‌فرماید: ولذکراللّه اکبر؛ و یاد خدا بزرگ‌تر است. بحارالانوار/77/107
هیچ عملى نزد خداى تعالى محبوب‌تر و هیچ عاملى در نجات بنده از هر گناهى در دنیا و آخرت مؤثرتر از ذکر خدا نیست. عرض شد: حتى جنگ در راه خدا؟ فرمود: اگر یاد خدا در میان نبود دستور جنگ داده نمى‌شد. کنزالعمال/3931
پروردگارم مرا فرمود که گفتارم ذکر (خدا) باشد و سکوتم اندیشیدن و نگاهم عبرت آموختن. بحارالانوار/93/65
امام على علیه‌السلام:
یاد خدا مایه هدایت خردها و بصیرت جان‌هاست. غررالحکم/1403
ثمره یاد خدا نورانى‌شدن دل‌هاست. غررالحکم/6431
هر که دل خویش را با یاد پیوسته خدا آباد کند، در نهان و آشکار نیک‌کردار شود. غررالحکم/8872
ریشه صلاح و پاکى دل، پرداختن آن به ذکر خداست. غررالحکم/3083
کسى که در نهان به یاد خدا باشد، خدا را بسیار یاد کرده است. بحارالانوار/93/342
مؤمن پیوسته به یاد خداست و بسیار اندیشه مى‌کند. غررالحکم/1933
یاد (خدا) لذت محبان است. غررالحکم/670
امام سجاد علیه‌السلام:
-در دعا:- از هر لذتى جز (لذت) یاد تو و از هر آسایشى جز (آسایش) انس با تو و از هر شادى جز (شادى) قرب تو و از هر کارى جز طاعت تو، از تو آمرزش مى‌طلبم. بحارالانوار/94/151
-در دعا:- خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را از کسانى قرار ده که با یاد تو از خواهش‌هاى نفسانى باز ماندند و به سبب معرفت دقیق با انگیزه‌هاى قدرت‌طلبى مخالفت کردند و پرده‌هاى آتش شهوت‌ها را با ریختن آب توبه فرو افکندند و ظرف‌هاى نادانى را با آب زلال زندگى شستند. بحارالانوار/94/127
امام محمدباقر علیه‌السلام:
مؤمن تا زمانى که به یاد خدا باشد، ایستاده یا نشسته یا خفته، پیوسته در نماز است؛ خداى تعالى مى‌فرماید: «آنان که خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو خفته یاد مى‌کنند». امالى طوسى/79/116
امام جعفرصادق علیه‌السلام:چنان‌چه بنده در روز صدبار پروردگارش را یاد کند این ذکر کثیر است. بحارالانوار/93/160
- ۹۱/۰۶/۱۲