احکام رکوع

1. نمازگزار پس از قرائت حمد و سوره باید به رکوع برود و برای آن باید به مقداری خم شود که دو کف دست او با هم به زانوانش برسد. تبصره: • پس به تنهایی رسیدن دستان به زانو کافی نیست. • معتبر مقداری از کف دست است نه سرانگشتان به تنهایی. 2. در رکوع بدن باید به اندازه ی بیان ذکر واجب آرام باشد و ذکر رکوع سبحان ربی العظیم و بحمده و یا سه بار سبحان الله است. تبصره: • این ذکر برای انسان مختار است. • برای شخص مضطر هر ذکری می تواند باشد. • گفته شده که برای هر دو گروه (مختار و مضطر) هر ذکری کفایت می کند و همین قول اقوی است. 3. پس از بیان ذکر، سر بداشتن از رکوع واجب است. تبصره: • اگر پس از ذکر به یکباره به سجده رود نمازش باطل است. • اگر در صورت فراموشی چنین کند باید دوباره کار را اجراء کند. • پس از سر بلند کردن از رکوع باید بدن آرام گیرد و بایستد. • ایستادن مدت معینی ندارد بلکه همین مقدار که بدن آرام شد کافی است. • این ایستادن نباید آن قدر طولانی شود که نمازگزار را از حالت نماز خارج کند. • مستحبات رکوع: 1. ذکر طولانی تر مستحب است که آنها سه بار یا بیشتر تکرار شود. 2. خواندن دعا پیش از ذکر رکوع مثل اللهم لک رکعت و مانند اینها. 3. در رکوع صاف نگهداشتن کمر و کشیدن گردن و دور نگه داشتن بازوان و آرنج از پهلو به گونه ای که با پهلو تماس نداشته باشد و همچنین زیر بغلها مانند بال پرنده گشوده باشد، مستحب است. 4. قرار دادن دست ها بر زانوان در حال گفتن ذکر مستحب است. 5. در گذاشتن دست ها، ابتداء دست راست و سپس دست چپ را بگذارد و انگشتان را از یکدیگر فاصله دهد. 6. پس از پایان ذکر در حالی که سر بر می دارد، دست ها را تا گوشها بالا برده و با ذکر سمع الله لمن حمده و الحمد لله رب العالمین تا آرام گرفتن بدن در حال ایستادن بیان دارد. • مکروهات رکوع: نمازگزار وقتی در حال رکوع است نباید دستانش را زیر لباسش قرار دهد. • سجدة (واجبات): 1. پس از رکوع واجب است که دوبار سجده انجام گیرد که باید با اعضای هفت گانه سجده باشد. تبصره (1): اعضای هفتگانه سجده عبارتند از: • پیشانی. • دو کف دست. • زانوا • دو انگشت شصت پا. تبصره (2): بنا به قول قوی تر، از این اعضاء اگر چه پیشانی باشد، آن مقدار که سجده کردن به آن صدق کند کافی است. تبصره (3): محل سجده باید هم سطح محل ایستادن نمازگزار باشد یا آنکه حد اقل به اندازه ی چهار انگشت بسته از آن بالاتر یا پایین تر نباشد. 2. ذکر سجده عبارت است از سبحان ربی الأعلی و بحمده یا سه بار سبحان الله یا هر ذکری در حال اضطرار و یا هر ذکری که مختار شخص است. 3. حین بیان ذکر بدن باید آرام باشد و پس از آن سر از زمین برداشته تا به حالت نشسته در آید، به طوری که پس از سر برداشتن به مقداری که صدق کند بدنش آرام باشد.