تأسیس مرکز فقهى ائمه اطهار(علیهم السلام) در جهت ترویج و اعتلاى مکتب تشیع

به برکت انقلاب اسلامى، جهان بشریت یک بار دیگر به دین اسلام رو نمود و در این میان، مذهب تشیع که پدید آورنده انقلاب بود، در کانون نظرها و توجه قرار گرفت.  مسلمانان نیز از خواب گران بیدار شدند و با نگاه به گذشته خود و رجوع به خویشتن، در صدد بر آمدند تا دنیاى جدیدى را بر مبناى آموزه ها و تعالیم آسمانى اسلام بسازند. در چنین فضا و زمینه اى، براى درک و دریافت درست و صحیح از اسلام و تشیع نظرها به سوى حوزه هاى علمیه و در رأس آن حوزه علمیه قم دوخته شد و احساس نیاز به کسانى که پاسخگوى مردم باشند، به وضوح آشکار گردید. کسانى که نیازهاى فقهى معاصر را بشناسند و با پیمودن تمام مبانى اجتهاد و بدون افراط و تفریط و طبق سنت اسلاف صالحه به اجتهاد بالنده و امروزین دست زنند و شبهات شیاطین را دفع کنند، و به نیازها پاسخ شایسته دهند، از فقه و فقاهت راستین تشیع دفاع نمایند و به دور از تحجر و تنگ نظرى در صدد گسترش و توسعه آن بر آیند، و با توجه به کتاب و سنت و سیره فقهى عمیق و دقیق فقهاى بزرگ رضوان الله علیهم راه صحیح زندگى انسانى و بندگى الهى را فرا راه مردم قرار دهند.