شرایط وجوب نفقه در مذهب مالکی

مالکی ها میان صورت قبل از دخول و بعد از آن ، تفاوت گذاشته و قبل از دخول ، شرایط زیر را لازم دانسته اند . الف)توانایی روابط زناشویی زوجه به نظر مالکی ها زنی که از نظر سنی بزرگ بوده و امکان وطی و مباشرت با وطی باشد ، استحقاق نفقه را دارد ولی صغیره ای که این توانایی را ندارد ،مستحق نفقه نیست . ب)تمکین از دیدگاه مالکی ها تمکین عبارت است از: عدم امتناع زوجه در جاییکه شوهر از او طلب وطی می کند .زوجه باید هم بالفعل ممکنه باشد هم بالقوه ، به این معنا که اگر شوهر حاضر است باید زوجه یا ولی او مرد را دعوت به زناشویی کرده باشند .با توجه به این معنا ، در تمکین بالفعل نیاز به ذکر شرط دیگری ، تحت این عنوان که زوجه یا ولی او مرد را دعوت به زناشویی کرده باشد ، نیست ، زیرا از لوازم تمکین بالفعل ، همین دعوت مزبور است ، تمکین بالقوه در جایی است که شوهر غایب باشد و زوجه امادگی خود را برای تمکین شوهر نزد حاکم شرع اعلام میکند . با وجود این شرط و سایر شرلیط ، نفقه زوجه از زمانیکه نامه حاکم به دست شوهر یا نایب او می رسد ، واجب خواهد بود . ج)بلوغ زوج طبق دیدگاه مالک و مشهمر بین فقهای مالکی بر زوج نابالغ ، هرچند توانایی مسائل خاص زناشوئی را داشته باشد و هرچند همسر وی بالغ باشد و به وی وطی کرده باشد ، نفقه واجب نیست. د)عدم بیماری شدید زوجه برخی از مالکیها سلامت زوجه و عدم بیماری اورا جزو شروط وجوب نفقه ذکر کردهاند ، ولی برخی دیگر معتقدند در صورتیکه زوجه بیمار خود را به شوهر تسلیم نماید ، نفقه اش واجب است ، زیرا استمتاع از زوجه مریض ممکن می باشد و از این جهت کوتاهی از جانب زوجه محسوب نمی شود .وجود شرایط مذکور پیش از دخول لازم است ، ولی پس از دخول در هر صورت نفقه واجب می باشد ، مگر انکه نشوزی از زوجه سرزند و حق احتباس زوج را تباه کند .