چرا شیعیان با دست باز نماز می خوانند؟ برخلاف اهل سنت

پاسخ: قرار دادن دست راست بر روی دست چپ در نماز (دست بسته نماز خواندن) از اموری است که استحباب آن بین فقهای سه مذهب از مذاهب چهارگانه اهل سنّت مشهور است: حنفی ها می گویند:روی هم گذاشتن دست ها در نماز، سنّت است وواجب نیست، و برای مرد بهتر است که کف دست راستش را بر پشت دست چپ، زیر ناف قرار دهد، و زن دست ها را بر سینه اش بگذارد. شافعی ها می گویند: گذاشتن دست روی یکدیگر، در نماز برای مرد و زن سنّت است و بهتر است که کف دست راست را بر پشت دست چپ زیر سینه و بالای ناف به سمت چپ قرار دهد. حنبلی ها می گویند: گذاشتن دست ها روی هم، سنّت است و بهتر است که کف دست راست را بر پشت دست چپ نهاده زیر ناف قرار دهد. فرقه مالکیّه برخلاف سه مذهب فوق می گویند: آویختنِ دست ها در نمازهای واجب، مستحب است، قبل از مالکی ها نیز جماعتی همین قول را گفته اند که از آن جمله اند: عبداللّه بن زبیر، سعید بن مسیّب، سعید بن جبیر،عطاء، ابن جریح، نخعی، حسن بصری، ابن سیرین و جماعتی از فقهاء.از امام اوزاعی منقول است که نمازگزار، بین آویختن دست ها یا روی هم قرار دادن آنها مخیر است. محمّد جواد مغنیه: الفقه علی المذاهب الخمسه، ص 110، وملاحظه شود «رسالة مختصرة السدل» ا از دکتر عبدالحمید، ص 5. امّا مشهور بین شیعه امامیّه آن است که قرار دادن دست ها روی یکدیگر در نماز، حرام، و موجب بطلان نماز است و به ندرت از فقهای شیعه کسی قائل به کراهت شده، مانند ابوالصلاح حلبی در کافی. [2] . محمد حسن نجفی، جواهر الکلام:11/ 15ـ16.