چکیده
این مقاله، تغییر کارکرد و نقش زندان را در راستای تحولاتی که در سه دهه اخیر در سیاست جنایی برخی کشورها رخ داده است، مورد بررسی قرار میدهد. در این دوران، در نتیجه برخی تحولات سیاسی، اقتصادی و...، با اعلام شکست سیاست اصلاح و درمان، فلسفه غالب و حاکم ضمانت اجراهای کیفری، از اصلاح و بازپروری به یکی از کارکردهای سنتی مجازات، یعنی ناتوانسازی رجعت میکند. در این راستا، در کارکرد کیفر سالب آزادی نیز تغییر مهمی پدید میآید: زندان که در اندیشه اصلاح و بازپروری «درمانگاه مجرمین» و محل اجرای برنامههای بازپروری بود، در راستای شکل گیری و توسعه اهداف مدیریتی جرم، تبدیل به «زبالهدان اجتماعی» یا محلی برای انباشت تودههای مجرمین پرریسک میشود که ضایعات جوامع انسانی و تفالههای به جا مانده از تحولات اجتماعی محسوب میشوند.