بلوغ در لغت رسیدن به چیزی است و در اصطلاح فقهی عبارت
از:"رسیدن به سنی که غریزه و ارگانهای جنسی به حد کافی رشد کرده و شخص آماده تولید
مثل میگردد."
علی الرغم اینکه طبق ماده 39 قانون مدنی سن اهلیت
برای انجام عقود تکمیل 18 سالگی است، و نیز ازدواج از جمله عقود مهم است؛ قانون
مدنی در ماده 71 تصریح می نماید: "اهلیت ازدواج وقتی کامل می گردد، که ذکور سن (18)
سال و اناث شانزده سالگی را تکمیل کرده باشند." طبق منابع و متون شریعت سن معین و
مشخصی برای ازدواج تعیین نگردیده است و نیز برای بلوغ نیز قرآن کریم سنی را تثبیت
نکرده است، اما در این مورد به بلوغ الحلم در سوره نور و به بلوغ النکاح در سوره
النسا و به بلوغ الرشد در آیات 152 سوره انعام و سوره 22 یوسف و 24 اسرا و 82 کهف
و 5 حج ، 13 قصص، 66 نمل و 15 احقاف اشاره گردیده است. بدین ترتیب با توجه به
مجموع آیات متذکره فوق در رابطه به حد بلوغ چنین برداشت میگردد:
اصل بلوغ برای شخص تا حد تکوین شخصیت انسانی از نظر
قران شریف پذیرفته شده است انجام برخی از تکالیف و برخورداری از امتیازات منوط به
رسیدن سن بلوغ گردیده است
در قران سن مشخصی برای سن بلوغ تعیین نگردیده است.
مسأله بلوغ در قرآن کریم با تعبیرات مختلف از سن
رشد و سن ازدواج آمده است در حالیکه قران در امر بلوغ هم به رشد جسمی و هم به رشد
روانی و عقلانی توجه نموده است.