به کودک در رحم مادر- از زمان استقرار نطفه در رحم تا ولادت- جنین گفته مى شود. بنابر حقوق ایران و فقه امامیه، جنین از اهلیت تمتع متزلزلى برخوردار است که به محض زنده متولد شدن این اهلیت متزلزل، ثابت مى گردد. بر همین اساس، در دوره جنینى ممکن است اموالى از طرق مختلف از جمله: ارث، وصیت، نفقه، هبه، صلح، وقف، دیه، براى جنین به دست آید، اما از آنجا که جنین از اداره این اموال ناتوان است، تعیین نماینده قانونى براى وى ضرورى است. بنابر قانون امور حسبى، ولىّ قهرى جنین به عنوان نماینده قانونى او به اداره اموال او مى پردازد و در صورت نبود ولىّ قهرى و وصى او، دادگاه، امینى را به این عنوان معین مى کند که در این میان مادر بر دیگر افراد مقدم است. به این ترتیب بر فرض ایراد ضرر و زیان بر جنین، چه مالى باشد چه جانى، نماینده قانونى او مى تواند اقامه دعوا کند و حق جنین را بازستاند.